خواندن شهکار کلیدر را پس از سال ها آرزوی برنیاورده، به لطف هدیه فرزندانم در مرداد ماه به پایان رساندم، در 83 سالگی آفریننده آن؛ ولی هنوز نتوانسته ام از دنیای رمان و نویسنده اش خارج شوم. یک پاراگراف از کتاب را با صدای نویسنده بشنوید:
نثر شاعرانه و زیبای کلیدر مرا ناخودآگاه به یاد تاریخ بیهقی انداخت که در کتاب های درسی دوران دبیرستان خوانده بودیم و دوست داشتم. به تازگی دانستم که استاد محمود دولت آبادی نیز به ابوالفضل بیهقی ارادت دارد و قسمتی از تاریخ بیهقی را با روایت خودش، نوشته و خوانده بوده است که در یک مجموعه زیبا با طراحی سارا دولت آبادی در انتشارات فیروزی سبزوار تهیه و پخش شد، و اکنون نایاب است. جلدش را ببینید و قسمتی از آن را بشنوید:
بررسی جنبه های ادبی، تاریخی، جامعه شناختی، و روانکاوانه رمان و شخصیت های درخشانش (به ویژه بلقیس، گل محمد، مارال، زیور، خان عمو، قربان قوچ، ستار، گودرز بلخی، بابقلی بندار، قدیر، نادعلی چارگوشلی و ...) و توصیف استادانه مکان ها و زمان ها در طبیعت کوه و بیابان های میان سبزوار و نیشابور (زمین، آسمان، ستاره ها، صبح، شب، اسب، جغد، خورشید، ماه، خاک، باد، آتش، آب و ...) کار بر زمین مانده کارشناسان آگاه در هر رشته است؛ ولی در باره محمود دولت آبادی بسیار چیزها در فضای مجازی می توان یافت - مانند کارهای ارزشمند زیر- و نیاز به زیاده گویی نیست؛
قلم جدید کتاب یوکان لندن2012 صبا مهرآور
کتاب صوتی کلیدر را نیز آوانامه به خوبی تهیه کرده و در فیدیبو قرار داده است. دو نمونه از آن را بشنوید:
افسوس که سال های دراز، از نعمت حضور عمومی رسانه ای و نیز، داستان های منتشر نشده اش (که امکان انتشار در خارج از کشور دارد ولی او سرسختانه و با دلایل دلپسند خویش، رضایت نمی دهد) محروم ماندیم. اگرچه او همچون "سنگ کف رودخانه" فرسوده شد ولی سلوکش با پایداری، بردباری و سرفرازی همراه بوده است، عمرش دراز باد. قسمتی از گفتگوی او با جمشید برزگر را ببینید و بشنوید:
محمود دولت آبادی نویسنده ای است که کارش را "نفرین و موهبت" می داند و همیشه، اندرز پدر در گوش، کار - هر نوع کاری از کشت و کار زمین تا کفاشی، آرایشگری، چاپخانه، کنترل چی سینما، بازی در تئاتر و ... – زمینه و خمیرمایه آفرینش هنری و روزگار، آموزگارش بوده است و تا آخرین نفس، دست از آموختن بر نمی دارد. مصاحبه اش با ایسنا، دیدنی و شنیدنی است:
کاش زنده یاد جمالزاده درست پیش بینی کرده باشد و به زودی، جایزه نوبل ادبیات را در دستان شایسته او ببینیم و سخنانش را در آنجا با صدای گرم خودش بشنویم.
محمود دولت آبادی، راوی دوران گذار از زندگی ایلی و روستایی به جامعه بی قواره شهری است که حقوق شهروندانش همچنان در گروگان حاکمان تمامیت خواه است. شناخت ویژگی های این دوران گذار که به زایشی دردناک و دشوار می ماند از آینه نگاه محمود؛ چراغی است فرا راه ما و آیندگان، برای ساختن ایران آباد. ایرانی که استاد، دلبسته و وابسته آن است و در بزنگاه ها، به مسائل روز آن هم بی اعتنا نبوده است.
شعرخوانی 1 شعرخوانی 2 کلنل خوانی
این هم از آخرین هدیه ها: تابلو کوچک استاد محمود دولت آبادی (سبزواری) که با نقاشی آبرنگ استاد محسن سجادی (نیشابوری) همنشین شده است؛ آلبوم عکس های استاد که خود، ناشیانه ساخته ام؛ و داستان زیبای گزل با صدای زیبای کلنل محمود دولت آبادی!
